Ten post to spowiedź przed ludźmi, przed Wami. Czy potrafię przebaczyć?
To chyba najtrudniejsza sprawa na ziemi. Bo czym jest przebaczenie?
To nie wymazanie krzywdy, to nie usprawiedliwienie krzywdy, to nie stwierdzenie że nic się nie stało.
Stało się! Był ból, łzy i krzywda.
W czym pomaga przebaczenie?
Nie wiąże nas juz nic z człowiekiem komu przebaczymy. Wspomnienie dramatu juz nas nie nachodzi. Tak postanawiamy, zacząć nowe życie, szczęśliwe życie bez tego wspomnienia. Wybaczajac robimy sobie przysługę bo najczęściej sprawca cierpienia żyje sobie „pseudo-szczęśliwie” i nawet nie przypuszcza ze coś takiego niszczy nas od środka.
Czy umiem wybaczyć? Uczę się. Dwa miesiące po zakończeniu jednej z największych życiowych tragedii robie wszystko by przebaczyć. Życzę dobra tej osobie, ciesze się ze nie muszę spoglądać w oblicze tego człowieka, ale jak bym się zachowała widząc Krzywdziciela???
Jednak postanawiam wybaczyć, oderwać się od bólu i zacząć nowy etap.
Mam taką koleżankę, która od zawsze traktowała mnie z poczuciem wyższości, niedawno znów miało to miejsce. Walczyłam ze sobą chyba tydzień, ale teraz wiem ze nie należy walczyć z drugim człowiekiem tylko należy się ścigać ze sobą. Dokonalic samą siebie. Wiec odmawiam udziału w cyrku. Skoro uważa owa osoba ze dlatego ze jest ładniejsza może mną gardzic to wiem ze z takim myśleniem zostanie szybko bez przyjaciół. A może dlatego tak mówi bo nie ma przyjaciół?? ? Podczas gdy Moi Ludzie stoją za mną murem zawsze?
Czasem trzeba na osobę która wyrządziła nam krzywdę spojrzeć ze współczuciem. Nie tłumaczyć tej osoby ale współczuć. Ta dziewczyna czuje się lepsza, traktując mnie z wyższości bo czuje się zagubiona i się boi. Krzywdziciel był okrutnym człowiekiem bo cierpiał.
Współczucie pomaga wybaczyć. Zawsze.
Zacznijmy nowe życie.
P.S. Obraz namalowany przez moją mamę.
pozytywnezmiany 